۰۹:۵۴ – ۲۹ آبان ۱۴۰۳ سید عباس عراقچی، وزیر امور خارجه در جمع فرماندهان و کارکنان ستاد فرماندهی کل سپاه و در پاسخ به سوال فرماندهان سپاه در خصوص زمان اجرای وعده صادق ۳، گفت: این را که شما باید جواب دهید. وی ادامه داد: آنچه به ما مربوط است؛ اعلام کردیم که عملیات اخیر […]
۰۹:۵۴ – ۲۹ آبان ۱۴۰۳
سید عباس عراقچی، وزیر امور خارجه در جمع فرماندهان و کارکنان ستاد فرماندهی کل سپاه و در پاسخ به سوال فرماندهان سپاه در خصوص زمان اجرای وعده صادق ۳، گفت: این را که شما باید جواب دهید.
وی ادامه داد: آنچه به ما مربوط است؛ اعلام کردیم که عملیات اخیر رژیم اسرائیل علیه جمهوری اسلامی ایران یک تهاجم جدید است. وعده صادق دو مانند وعده صادق یک، عملیات دفاعی بود. این تهاجم جدید نیز مستحق واکنش است و ما حق خود برای واکنش را کنار نگذاشته‌ایم و در زمان خود و به شکلی که مناسب بدانیم، واکنش نشان خواهیم داد.
وزیر امور خارجه کشورمان بیان کرد: در طول ۱۲ ماه گذشته به صورت خاص به صورت بسیار هوشمندانه و با درایت برخورد کردیم، تصمیمات ما هیجانی و احساسی نبوده است. برای وعده صادق ۳ نیز همین خواهد بود.
آنچه جلوی جنگ را میگیرد، آمادگی برای جنگ است
عراقچی ادامه داد: آنچه جلوی جنگ را میگیرد، آمادگی برای جنگ است. اگر میخواهید از جنگ جلوگیری کنید، باید با قدرت آمادگی خود برای جنگ و دفاع را اعلام کنید و نشان دهید.
وی تصریح کرد: دشمنانی که تهدید میکنند، منتظر ضعف از سوی طرف مقابل هستند که اگر ضعف ببینند کار خود را انجام خواهند داد. پس خیلی مهم است که در شرایط جنگی محکم و قوی ایستادگی کرد.
وزیر امور خارجه متذکر شد: بعد از عملیات وعده صادق ۲، وظیفه سیاست خارجی و وزارت امور خارجه این بود که یک بازدارندگی سیاسی ایجاد کند. بازدارندگی سیاسی یعنی اینکه کشورهایی در منطقه و فراتر از منطقه با شما علیه تهاجم دشمن موضع یکسان داشته باشند و این به نوعی خودش یک سپر دفاعی ایجاد میکند.
عراقچی افزود: بازدارندگی سیاسی میتواند یک دیواره از مواضع کشورهایی که مخالف جنگ هستند، ایجاد کند تا صدای مخالفت با رژیم صهیونیستی در منطقه بلند شود و این به جلوگیری از گسترش جنگ کمک کند. کاری که من کردم وظیفه ذاتی یک وزیر امور خارجه بود و جا دارد از وزیر شهید امیرعبداللهیان هم یاد کنم که بعد از عملیات وعده صادق یک همین عملکرد را داشت.
میدان و دیپلماسی از هم جدا نیستند
وی تاکید کرد: میدان و دیپلماسی با هم یگانگی دارند و از هم اصلاً جدا نیستند. دیپلماسی به اتکا قدرت حرکت میکند. اگر قدرتی وجود نداشته باشد از دیپلماسی کاری بر نمیآید. البته اگر دیپلماسی بدون قدرت ناتوان است، قدرت هم بدون دیپلماسی مسیرش را پیدا نمیکند و به اهداف خود نمیرسد. این دو لازم و ملزوم یکدیگرند.
منبع: مهر
